korte samenvatting van lange tijd

Dag iedereen,

ik heb nu net 2 weken vakantie gehad en ik bedoel echte 'vakantie'. Ik ben nog nooit zo volledig tot rust gekomen als hier. Misschien zal ik een pakje luier geworden zijn als ik terug in Belgie kom, ik trek me vooral veel minder rap iets aan. De stresskip die ik vroeger was is ergens anders eitjes gaan leggen. Ik merkte van mezelf niet dat ik zo relaxed was tot 2 weken geleden... toen mijn ouders arriveerden. Op het moment dat zij zeiden van 'Ik heb een uur moeten wachten op mijn cola', drong het tot me door dat ik mij hier totaal niet meer in ergerde. Ik weet nog dat ik hier het de eerste weken moeilijker mee had, maar nu heb ik iets van 'heb je maar een uur moeten wachten?'
Het lijkt of ik het gewoon ben geworden dat mensen hier soms twee uur later toekomen dan afgesproken.
Ik maak me hier ook totaal niet meer druk in, zolang ze maar komen is het goed.

Ik denk dat ik mijn hart toch ergens in dit land verloren ben. De liefde die de mensen geven, het respect dat ze tegenover elkaar hebben, de verschillende godsdiensten die perfect naast en met elkaar kunnen leven, no spang no stress, het belang van geluk, de vergevingsgezindheid,.. Het zijn allemaal dingen waar je in Belgie alleen maar kan van dromen.
Ok, ik geef toe, er heerst wel eens wat chaos, maar als je naar hier komt en je kijkt enkel al naar die prachtige natuur, dan kan je niet langer ontkennen dat dit hier een echte droombestemming is.

Ondertussen heb ik ook nog enkele tripjes gedaan. We zijn met zijn allen naar Galibi geweest. Galibi is een plek waar grote zeeschildpadden (van 1 meter en een half) 's avonds hun eitjes komen leggen. Echt machtig om te zien hoe zo'n beest dat 150 jaar kan worden, op een uur tijd 175 eitjes legt en nadien in een soort van extase valt.. We zagen zo'n 15 schildpadden uit het water komen en eitjes leggen. echt de moeite om te zien. In de zoo van Galibi sprongen er aapjes op ons hoofd. De schattigste aapjes waren wel wat stout, want ze probeerden met hun fijne armpjes in mijn rugzak te gaan en mijn gsm te stelen. Kleine bandietjes dus!
Ook een vogelspin zagen we over het strand kruipen, maar daar was ik niet echt een fan van.

Verder zijn we ook naar isaudou geweest in Boven-Suriname. We sliepen in hutjes en gingen overdag zwemmen in de Suriname rivier. Hier en daar staken rotsen boven het water uit. Echt een prachtig uitzicht. Foto's komen later.

We bezochten het bosnegerdorpje L'espantie. Bij aankomst moesten we onder de erepoort lopen. De meisjes moesten langs links onder de poort lopen, de jongens langs rechts. Meisjes die hun regels hadden, moesten eerst een rondje lopen en mochten dan pas het dorpje betreden. Als er iemand deze afspraken niet naleeft, brengt dit ongeluk aan het dorp.
We zagen hoe ze grote houten boten maakten, eerst uit hout uitzagen, dan verbranden en dan uitrekken. Verder zagen we ook een mierenkolonie van 1.5 km, met bladeren op hun rug die groter waren dan zichzelf.
Je merkte wel dat we in het eerste dorpje niet echt gewenst waren.Ik begrijp hun reactie wel perfect, want ik zou het ook niet fijn vinden moesten er dagelijks 20 chinezen foto's komen trekken van mij terwijl ik vuur maak in mijne living. En dat ze er dan nog eens commentaar op geven ook... En ook, wij komen daar met onze luxespullen terwijl zij enkel kunnen leven van de natuur. Ze woonden nog in houten hutjes, aten cocosnoten en wasten hun kleren in de rivier. Ik voelde mij echt nen echte toerist. De blanke met het vele geld. Geen aangenaam gevoel dus.
De dorpjes Jaw-Jaw en Nieuw Aurora hadden ook hun eigen gewoontes. Zo hebben ze een kapitein in het dorp en iedereen moet hiernaar luisteren. Als er een jongen en een meisje verliefd op elkaar worden en willen gaan samenwonen (trouwen doen ze niet), moet de jongen bewijzen dat hij mans genoeg is. Hij moet dan in zijn eentje gaan jagen in de bossen en in hoge bomen vruchten gaan plukken. De meisjes moeten hun volwassenheid bewijzen door de was te doen en lekker eten te maken. Als de vrouw en de man beiden geslaagd zijn in de proeven, mogen ze gaan samenwonen. De man moet dan helemaal alleen zijn huisje in elkaar timmeren.
's avonds zagen we een pracht vane en sterrenhemel. Een beetje zoals in de Lion King. Daarbij een beetje borgoe, danseressen en muzikanten uit het dorpje Jaw-Jaw, zwoele temperatuur,... en je hebt meteen een geslaagde avond. De danseressen leerden ons Surinaams dansen, echt lachen!
Het was wel niet gemakkelijk, want ze zeiden altijd 'schudden met die billen', maar het probleem was dat wij geen billen hadden! Of toch niet zo'n dikke als zij!

Donderdag hebben we een dagje Berg en Dal gedaan. Ook mijn ouders waren van de partij! Kanovaren op de rivier, mijn papie van voor en ik vanachter. We waren een goed team.
We lieten ons meedobberen met de stroming en stuurden onze kano een rustig kreekje in. Tussen de lialen door, onder de bomen, het geluid van aapjes en vogels,... Het leek of we in Jungleboek terecht waren gekomen.
Maar de rust was snel voorbij. We beslisten om te gaan deathriden... Wie mij kent, weet dat ik al hoogtevrees heb op een eitjesskilift. Dus laat staan, ik aan een koortje, 35meter in de lucht, boven de Surinamerivier,.. Het was de hel! Zo veel bang dat ik had! Maar tussen mijn angstaanvallen door probeerde ik toch nog te genieten van het uitzicht..
Toen ik terug met mijn voetjes op de grond stond, was ik zo blij - zooo blij, dat ik het zand weer kon voelen tussen mijn tenen door..
Brrr.. Dat was echt eng.

En verder heb ik in de vakantie veel gaan zemmen en oh ja, smoothies gedronken.
Ik heb het hier echt naar mijn zin.

Maar liefjes,
ik ga jullie nu laten, ik heb mijn 3 weken blog nu wel ingehaald. Tot over 11 dagen, als de vlieger wilt stoppen met chaotisch te doen.

xx
Ilse