In de jungle zitten aapjes!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg ilse
02 Maart 2010 | Suriname, Paramaribo
Lieve mensen,
ik heb echt het mooiste weekend beleefd dat ik hier al gehad heb. Ik weet niet goed wat eerst te vertellen, zo leuk was het. Maar ik stel voor dat ik het op een chronoligische manier ga vertellen, dat lijkt mij het meest aangename om te lezen :).
Het weekend begon vrijdag al met een verwennerij. We besloten niet af te wassen of te koken, maar onze buikjes door het werk van iemand anders te vullen. Zo kwam het dat ik in het centrum van Paramaribo een overheerlijke pasta met kaassaus at gecombineerd met een wit wijntje...
Nadien bleven we wat nakletsen met andere Belgen, om uiteindelijk rond 23uur in bed te kruipen. Vroeg in bed, omdat we de dag erna al om 7uur opgehaald werden met een stadsbusje, dat ons naar Brownsberg zou brengen. Toen we in het busje plaatsnamen, maakten we kennis met Ronald en Wim, twee keeskoppen die samen met ons wilde avonturen zouden beleven...
We maakte een tussenstopje in Berg en Dal, een magische plek met een wit strand en blauw water, omringd door bomen. Beeld je in: een prentje uit de boekjes van vakantiebestemmingen, met op de prent een vrouw die in een ligstoel ligt, rondom haar witzand en een helderblauwe zee.. hmm, dan kom je in de buurt van hoe het eruit zag. Prachtig dus.
Nadien reden we door naar Brownsberg, een berg middenin de jungle. Vanaf dan werd het avontuurlijk, te beginnen met... de berg oprijden. De berg was suuuper glad en nat en we zagen de bussen voor ons gedurfde pogingen maken om de top te bereiken. Sommige bussen staken vast in de modder, andere begonnen te slippen van de ene kant naar de andere.. Klein detail: de weg liep langs een afgrond. En toen was het aan ons... Sommige begonnen te gillen, andere te lachen en nog andere bleven verbazend stil... Iedereen ging duidelijk anders om met de hoeveelheid adrenaline die door zijn lijf gierde, toen onze chauffeur op 20 cm van de afgrond een weg probeerde te banen door die hoop slipperige modder. Het was echt angstanjagend. Zo eng dat toen de bus onderweg even stopte, de meisjes allemaal uitstapten om te gaan plassen van de schrik :).
Ik was blij toen mijn trillende beentjes op de top van de berg stonden. Maar tijd om te rusten was er niet. Zonnecremeke smeren, stapschoentjes aantrekken en wandelen... We wandelden door het oerwoud, tussen torenhoge palmbomen en andere planten die ik nog nooit gezien had. We wasten ons onder een waterval genaamd Jo, zagen brul- en slingerapen en een gifkikker (geel met zwart). We genoten van het prachtige uitzicht dat de berg ons over het oerwoud gaf.
Na deze wandeling, sprongen we terug ons busje in en reden we naar onze eindbestemming, Stoneiland... DAT WAS DAAR ECHT... uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuper mooi. Echt waar. Ik kan het moeilijk omschrijven, maar het is er echt... overweldigend mooi.
Vroeger stond er op de plek een bos, maar doorheen de jaren is er meer en meer water op die plek gekomen, waardoor je nu eigenlijk een meer ziet, vol met oude boomstammen die eruit steken...Het had echt iets onnatuurlijks, iets spookachtig, maar vooral iets onvergetelijks.
's avonds stak Lysette en Jos (hij noemde niet Jos, ik weet zijn echte naam niet, maar hij noemde mij Tante Anne, dus ik mocht hem ter compensatie Jos noemen), de barbecue aan. Midden in de nacht trokken we onze bikini aan en gingen we lekker zwemmen in het Brocopondomeer dat zo'n temperatuur had van 30 graden. Het had wel iets bijzonder, zo zwemmen tussen de pyranas in het midden van de nacht. Het is ook de eerste keer in heel mijn leven dat ik kan zeggen dat ik tegen nen boom gezwommen ben.
Na het strandfeestje gingen we slapen. De volgende dag zijn we met een bootje op het Brocopondomeer gaan varen, echt genieten.
En 's avonds, onderweg naar huis, zijn we gestopt bij de Hindoestaanse familie van de buschauffeur. Deze waren feest aan het vieren, want 1maart viert deze godsdienst het feest van het goede dat het kwade overwint. Ze gooien dan op iedereen verf in allerlei kleuren. 's avonds zijn we nog verder gaan feesten en zijn we naar de verbranding gaan kijken. Het was wel eens leuk om een feest mee te maken dat je niet kent. Thuisgekomen kroop iedereen de douche in, want van boven tot onder hingen we vol met kleurtjes....
Maar genoeg verteld, met al mijn gebabbel hier!
Groetjes,
Ilse
ik heb echt het mooiste weekend beleefd dat ik hier al gehad heb. Ik weet niet goed wat eerst te vertellen, zo leuk was het. Maar ik stel voor dat ik het op een chronoligische manier ga vertellen, dat lijkt mij het meest aangename om te lezen :).
Het weekend begon vrijdag al met een verwennerij. We besloten niet af te wassen of te koken, maar onze buikjes door het werk van iemand anders te vullen. Zo kwam het dat ik in het centrum van Paramaribo een overheerlijke pasta met kaassaus at gecombineerd met een wit wijntje...
Nadien bleven we wat nakletsen met andere Belgen, om uiteindelijk rond 23uur in bed te kruipen. Vroeg in bed, omdat we de dag erna al om 7uur opgehaald werden met een stadsbusje, dat ons naar Brownsberg zou brengen. Toen we in het busje plaatsnamen, maakten we kennis met Ronald en Wim, twee keeskoppen die samen met ons wilde avonturen zouden beleven...
We maakte een tussenstopje in Berg en Dal, een magische plek met een wit strand en blauw water, omringd door bomen. Beeld je in: een prentje uit de boekjes van vakantiebestemmingen, met op de prent een vrouw die in een ligstoel ligt, rondom haar witzand en een helderblauwe zee.. hmm, dan kom je in de buurt van hoe het eruit zag. Prachtig dus.
Nadien reden we door naar Brownsberg, een berg middenin de jungle. Vanaf dan werd het avontuurlijk, te beginnen met... de berg oprijden. De berg was suuuper glad en nat en we zagen de bussen voor ons gedurfde pogingen maken om de top te bereiken. Sommige bussen staken vast in de modder, andere begonnen te slippen van de ene kant naar de andere.. Klein detail: de weg liep langs een afgrond. En toen was het aan ons... Sommige begonnen te gillen, andere te lachen en nog andere bleven verbazend stil... Iedereen ging duidelijk anders om met de hoeveelheid adrenaline die door zijn lijf gierde, toen onze chauffeur op 20 cm van de afgrond een weg probeerde te banen door die hoop slipperige modder. Het was echt angstanjagend. Zo eng dat toen de bus onderweg even stopte, de meisjes allemaal uitstapten om te gaan plassen van de schrik :).
Ik was blij toen mijn trillende beentjes op de top van de berg stonden. Maar tijd om te rusten was er niet. Zonnecremeke smeren, stapschoentjes aantrekken en wandelen... We wandelden door het oerwoud, tussen torenhoge palmbomen en andere planten die ik nog nooit gezien had. We wasten ons onder een waterval genaamd Jo, zagen brul- en slingerapen en een gifkikker (geel met zwart). We genoten van het prachtige uitzicht dat de berg ons over het oerwoud gaf.
Na deze wandeling, sprongen we terug ons busje in en reden we naar onze eindbestemming, Stoneiland... DAT WAS DAAR ECHT... uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuper mooi. Echt waar. Ik kan het moeilijk omschrijven, maar het is er echt... overweldigend mooi.
Vroeger stond er op de plek een bos, maar doorheen de jaren is er meer en meer water op die plek gekomen, waardoor je nu eigenlijk een meer ziet, vol met oude boomstammen die eruit steken...Het had echt iets onnatuurlijks, iets spookachtig, maar vooral iets onvergetelijks.
's avonds stak Lysette en Jos (hij noemde niet Jos, ik weet zijn echte naam niet, maar hij noemde mij Tante Anne, dus ik mocht hem ter compensatie Jos noemen), de barbecue aan. Midden in de nacht trokken we onze bikini aan en gingen we lekker zwemmen in het Brocopondomeer dat zo'n temperatuur had van 30 graden. Het had wel iets bijzonder, zo zwemmen tussen de pyranas in het midden van de nacht. Het is ook de eerste keer in heel mijn leven dat ik kan zeggen dat ik tegen nen boom gezwommen ben.
Na het strandfeestje gingen we slapen. De volgende dag zijn we met een bootje op het Brocopondomeer gaan varen, echt genieten.
En 's avonds, onderweg naar huis, zijn we gestopt bij de Hindoestaanse familie van de buschauffeur. Deze waren feest aan het vieren, want 1maart viert deze godsdienst het feest van het goede dat het kwade overwint. Ze gooien dan op iedereen verf in allerlei kleuren. 's avonds zijn we nog verder gaan feesten en zijn we naar de verbranding gaan kijken. Het was wel eens leuk om een feest mee te maken dat je niet kent. Thuisgekomen kroop iedereen de douche in, want van boven tot onder hingen we vol met kleurtjes....
Maar genoeg verteld, met al mijn gebabbel hier!
Groetjes,
Ilse
-
02 Maart 2010 - 22:03
Barbara:
ZALIG Ilse!! ik krijg direct zin om naar zaventem te rijden, een ticketje naar suriname kopen en een plots nemen in het water van 30 graden! WEG met die botten! WEG met die dikke truien! WEG met dat grijs weer!! en LAAT die zomerse spullen maar komen!!:) -
03 Maart 2010 - 12:17
Mama:
ja, het lijkt precies een sprookjesland te zijn. Ik zie er al naar uit om je te komen bezoeken. We overnachten in het Torarica hotel en gaan naar Galibi,Brownberg en doen rondom Paramaribo enkele uitstapjes. Je kan met ons Nickerie bezoeken als je wil (rond de 15de april).Zijn er nog steeds stortbuien?Hier schijnt de zon voor het eerst maar nog bitter koud. Wat spook jij zoal uit elke namiddag, behalve achter kikkers aan te zitten?
groetjes, mama -
03 Maart 2010 - 15:46
Virgie:
Jaaaaaaaaallloeeeeeers!!!
Wow ilse, amai zeg! Wat een verhalen. Ik dacht onmiddellijk aan die slide van die man die ons suriname kwam voorstellen, weet je nog? Dat het toch allemaal echt zo is! Fijn.
Gisteren hebben we de eerste zonnestraaltjes gehad sinds lang. deed echt super goed! tis trouwens ook niet meer donker om 7u30 en om 18u is er nog behoorlijk wat licht. Wat het allemaal niet kan doen!Ik mag 's morgens wel nog super hard krabben met al dat ijs!
Trouwens, die kikker had perfect geweest he ;)!
lieve lieve lieve kusjes, Virgie -
04 Maart 2010 - 13:29
Joke D.S.:
Door dit te lezen, voel ik het allemaal terugkomen!Stoneiland is inderdaad fantastisch en Holi Phagwa is echt een zalig feest ... Welke trips staan er nog op het programma? -
07 Maart 2010 - 18:02
Tante Leen:
hallo ilse, en gij overleeft dat allemaal, en met verve...daarnet eens gegrasduind in jouw pirana verhalen , t' zou niet voor mij zijn, dat van die paradijselijke stranden en zonnen wel natuurlijk. om stikjalous op te zijn,maar 'k heb zo de indruk dat je dat alles wel verdiend na al dat 'schoolwerk' hé.Hou vol goede moed , t'is bijna 'paasvakantie met bezoek ' goed hé. groetjes ook van nonkel giedo -
07 Maart 2010 - 19:05
Ilse Van Ginderdeuren:
Bar, op wat wacht je?
dag mamie, in de namiddag bereiden we onze lessen voor en als er geen lessen gepland staan doen we niet zo veel eigenlijk om eerlijk te zijn... Ik ben meestal ook moe na een dagje met 34 gillende leerlingen te hebben doorgebracht en door de warmte die hier constant aanwezig is. Dus soms doen we dan een middagdutje :)
ik heb het hier aan enkele mensen al gevraagd en naart schijnt is jullie hotel dik inorde!
Van 9 tot 12 april kan ik een uitstapje plannen naar Isaudoe. Waar zijn jullie dan? Want ik zou wel graag Galibi en Nickerie met jullie doen. Als ik naar Isaudoe ga, zou het met dezelfde begeleiders en bende zijn van vorige keer. gisteren zijn ze bij ons thuis geweest en hebben de begeleiders voor ons gekookt, er ontstond een spontaan tuinfeestje en omdat die begeleiders ons een leuke bende vonden zouden we op de volgende uitstap 10% korting krijgen.
Laat me anders weten van wanneer jullie naar Nickerie en naar Galibi gaan, dan kank mij hier wat plannen.
Veel liefs aan iedereen daar!
dag virginie, hoe ist op de Brusselse? trek je een beetje je plan daar? Laat maar niet op je kopje zitten door die oelewappers daar!
Dag Joke, volgende week heb ik een back to basic trip naar de Raleighvallen ofzoiets.. We moeten dan zelf ons eten vangen, een kamp bouwen en kaaimannen spotten. Heel avontuurlijk dus. Ik kijk er naaruit!
dag tante leen, blij je berichtje te lezen. Ja, tis hier wel wat anders dan in Belgie, maar last van heimwee heb ik toch nog niet gehad. Het is hier gewoon te mooi om te zitten treuren :) en maar goed ook!
door het internet lijkt het alsof ik maar een scheet ver ben. Maar de mentaliteit is hier wel wat anders, iedereen is hier zo relax en sociaal.. Echt zalig.
Hopelijk gaat met jullie ook alles goed?
Veel liefs, Ilse
-
07 Maart 2010 - 19:06
Ilse Van Ginderdeuren:
Bar, op wat wacht je?
dag mamie, in de namiddag bereiden we onze lessen voor en als er geen lessen gepland staan doen we niet zo veel eigenlijk om eerlijk te zijn... Ik ben meestal ook moe na een dagje met 34 gillende leerlingen te hebben doorgebracht en door de warmte die hier constant aanwezig is. Dus soms doen we dan een middagdutje :)
ik heb het hier aan enkele mensen al gevraagd en naart schijnt is jullie hotel dik inorde!
Van 9 tot 12 april kan ik een uitstapje plannen naar Isaudoe. Waar zijn jullie dan? Want ik zou wel graag Galibi en Nickerie met jullie doen. Als ik naar Isaudoe ga, zou het met dezelfde begeleiders en bende zijn van vorige keer. gisteren zijn ze bij ons thuis geweest en hebben de begeleiders voor ons gekookt, er ontstond een spontaan tuinfeestje en omdat die begeleiders ons een leuke bende vonden zouden we op de volgende uitstap 10% korting krijgen.
Laat me anders weten van wanneer jullie naar Nickerie en naar Galibi gaan, dan kank mij hier wat plannen.
Veel liefs aan iedereen daar!
dag virginie, hoe ist op de Brusselse? trek je een beetje je plan daar? Laat maar niet op je kopje zitten door die oelewappers daar!
Dag Joke, volgende week heb ik een back to basic trip naar de Raleighvallen ofzoiets.. We moeten dan zelf ons eten vangen, een kamp bouwen en kaaimannen spotten. Heel avontuurlijk dus. Ik kijk er naaruit!
dag tante leen, blij je berichtje te lezen. Ja, tis hier wel wat anders dan in Belgie, maar last van heimwee heb ik toch nog niet gehad. Het is hier gewoon te mooi om te zitten treuren :) en maar goed ook!
door het internet lijkt het alsof ik maar een scheet ver ben. Maar de mentaliteit is hier wel wat anders, iedereen is hier zo relax en sociaal.. Echt zalig.
Hopelijk gaat met jullie ook alles goed?
Veel liefs, Ilse
-
09 Maart 2010 - 11:27
Virgie:
He Ilse, hier gaan we dan. Morgen start de stage en heb best wel veel zenuwen. Vandaag al mijn materiaal gaan brengen, dus das al ne last minder maar toch. Het spijt me dak niet veel laat horen, mr we hebben zo veeeel werk, ik geraak ni rond en elke dag tot 23u30 is moordend. Hoop dat het alleszins wat rustiger is bij u!Vele dikke kusjes, mis je!
xjes -
09 Maart 2010 - 21:07
Ilse Van Ginderdeuren:
Dag virginie,
ik weet hoe het is om ondergedoken te zitten onder bundels lesvoorbereidingen, maar elk velletje dat je maakt, is een stapje dichter bij het licht weer.
Ik ben zeker dat jet goed zal doen, je hebt nog geen enkele slechte stage gedaan, dus geen zorgen hebben!
Ik mis u ook, zo nog ne keer ne goeien babbel zou hier welkom zijn, maar ik zal alles wat ik u nog moet vertellen wel onthouden enhet u later nog meedelen :)
Veel succes daar met je stage, ik geloof in u!
xx
Ilsiepilsie -
12 Maart 2010 - 14:18
Ellen:
Jouw verhalen zijn echt leuk om te lezen, goed gedaan hoor!
Ik word er echt blij van te lezen dat het zo leuk is daar!
Jeroom en ik hebben zicht op onze mini-kat, ze is reeds ter wereld, nu nog wachten tot ze het alleen aan kan.
Dan moet je wel terug komen eh ;) kan je ze leren kennen. Geniet nu nog maar van daar!
Veel liefs aan de lieve Ilse! x Ellen -
14 Maart 2010 - 13:40
Joke:
Dag zussie
Fijn te lezen dat het daar zo leuk en mooi is! Jan was blij met je berichtje!
Dikke kus X -
15 Maart 2010 - 22:11
Kaatje:
whihiwhi wat een leuke stories,je zou een dagblad kunnen beginnen.
Waar is het volgende verhaal? of even verloren geraakt in het oerwoud en de talrijke feestjes en mensen?
Have fun hon xxx
-
16 Maart 2010 - 19:30
Ilse Van Ginderdeuren:
Dag ellen, zo gewaagd dat je een kat durft te nemen en je allergie negeert. Hopelijk kan Jeroom ook met je rode dikke ogen leven... :)
Ik ben super benieuwd naar hoe de kat eruit ziet, welke kleur je gekozen hebt en hoe ze gaat noemen :) Hou me op de hoogte!
Dag zusjes, leuk dat jullie zo met me meeleven! Hier zit alles nog altijd snor. Ik begin me hier echt thuis te voelen. Niet dat ik hier zou blijven willen wonen, maar het is leuk nu ik hier mijn weg begin te kennen en al wat mensen ontmoet heb.. Een dag met verveling bestaat hier niet.
Van mama weet ik dat onzen Hans gaan skiën is met Leon... Als daar maar geen ongelukken van komen :)
Veel liefs en tot hoors,
je kleine zus
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
